Pół roku temu przedsiębiorcy funkcjonujący w sektorze transportu zderzyli się z nowymi, trudnymi warunkami prowadzenia działalności gospodarczej. Pracodawcy rozpoczęli poszukiwania sposobów na zmniejszenie kosztów zatrudnienia przy zachowaniu wysokich stawek, do których pracownicy przyzwyczaili się, otrzymując wysokie diety. Część informacji pojawiających się w internecie oraz wśród osób pobieżnie analizujących temat wprowadziło zamęt i spowodowało, iż przedsiębiorcy rozpoczęli poszukiwania „furtek”, które mogłyby obniżyć wzrost ich kosztów. W trzech kolejnych odsłonach zostaną przedstawione niektóre z nich.

Czy można zmniejszyć koszty dzięki zaangażowaniu agencji pracy tymczasowej (APT)?

Pracę tymczasową w krajach UE regulują specjalne ustawy. Zatrudnienie w takim układzie polega na tym, że mamy do czynienia z pracownikiem, pracodawcą (APT) oraz pracodawcą użytkownikiem. Podstawą takiego „układu” jest fakt, iż sama praca ma charakter tymczasowy i opiera się o zadania wymienione w akcie prawnym. Z punktu widzenia przedsiębiorcy w transporcie najważniejsza wydaje się zasada, iż na umowie tymczasowej nie można pracować, jeśli m.in. wykonujemy prace szczególnie niebezpieczne w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy — art. 237 [15] (w tym prace na wysokości pow. 1 m bez zabezpieczonej przestrzeni wokół).

Drugi ważny elementem jest to, że pracodawca użytkownik ma obowiązek powiadomić APT o wszystkim warunkach pracy w jego firmie na danym stanowisku, które ATP musi spełnić. W przypadku kierowców zagranicznych takie dane będą powiązane z wymaganiami Pakietu Mobilności oraz innymi wytycznymi z krajów UE. Obok składników wynagrodzenia ATP obciąży firmę prowizją, co dodatkowo podwyższy koszty. ATP może skierować danego pracownika do wykonywania pracy na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy. Przy pracy na zastępstwo może to być max. 36 miesięcy.

Odpowiedzialność karna obejmuje zarówno pracodawcę użytkownika, jak i ATP. Za niestosowanie się do wymagań wobec pracownika można zostać obciążonym karą od 1000 do 30000 zł. Fakt ten jednoznacznie likwiduje mit, że pracodawca użytkownik „za nic nie odpowiada”, a koszty pracy są mniejsze.